Sjabloon Bretonse lepel | 1850-1940 | Bretagne Frankrijk

7,50

Op voorraad

Beschrijving

Dit sjabloon met zijprofiel is gebaseerd op een alledaagse historische eetlepel, zoals die in Bretagne werd gebruikt van ongeveer 1850 tot 1940. In het museum van Nantes zijn minstens drie exemplaren in het depot, en ze zijn nog steeds veelvuldig te vinden in antiekwinkels, plattelandsmusea en persoonlijke collecties. Deze lepels zijn zelfs te zien op historische ansichtkaarten, zoals die van een lepelverkoopster (Marchande de Cuillères en Bois) en een lepelsnijder (Le Fabricant de Cuillères en Bois) uit Quimper. Een andere ansichtkaart toont een markt in Guingamp (Le Marché aux Jattes et aux Cuillères en Bois) waar deze lepels werden verhandeld.

Het sjabloon is een hulpmiddel voor het snijden van replica’s.

Materiaal van de Oorspronkelijke Lepels

De oorspronkelijke lepels werden meestal gesneden uit buxushout. Buxushout is zeer hard, duurzaam, en groeide vooral in de Middellandse Zeegebieden zoals Spanje, Frankrijk, Italië, Griekenland, en Turkije. West-Azië, vooral de regio rond de Zwarte Zee, exporteerde hoogwaardig buxushout naar Europa. Dit hout werd via handelshavens in de Zwarte en Middellandse Zee naar Europese markten verscheept. Buxushout was geliefd vanwege zijn uitzonderlijke dichtheid en homogene structuur, wat het zeer geschikt maakte voor precies en gedetailleerd snijwerk. Het werd gebruikt voor fijn houtsnijwerk zoals gereedschapsheften en, in Frankrijk, ook voor lepels. Verder vond buxushout toepassing in de luxe meubelmakerij.

Leuk Taalfeitje

Het Franse woord voor lepel, ‘cuillère’, komt waarschijnlijk van het Romeinse woord ‘cochlear’, dat verwees naar een lepel voor het eten van slakken. Het woord betekent letterlijk spiraal of slakkenhuis.

Snijtip voor de lepel

De lepel heeft een rechte overgang van de nek naar de schouders van de steel. Deze overgang wordt gemaakt door het zetten van stopsneden vanaf de steel naar de lepelbak. Snijd vanaf de zijkanten van de lepelbak richting de stopsneden om de rechte overgangen te creëren.

In dit sjabloon is de achterkant van de lepelbak vrij ondiep. Maar zoals te zien is op de historische ansichtkaarten, zijn er ook uitvoeringen van dit model met een diepere, ronde bak. Ook kan de overgang van de cirkel (aan het einde van de steel) naar de steel variëren; soms is deze abrupt en soms geleidelijk. Tot slot kan de cirkel zelf iets verschillen in grootte. Bovendien wisselt de uitvoering het snijwerk van de lepels van fijn tot grof. De lepel waarop dit sjabloon is gebaseerd, is redelijk fijn uitgevoerd.

Overige informatie

Gebaseerd op: een lepel in het bezit van een privécollectie

Periode: ongeveer 1850-1940

Regio: Bretagne, Frankrijk

Onderdeel van de collectie van: Bart Peels

Sjabloon is getekend door: Bart Peels (@Bartholemeus_Bosch op Instagram).

De lepel en de foto’s ervan zijn gemaakt door Bart Peels en met zijn toestemming geplaatst.

Deze sjablonen zijn transparant, 1mm dit en flexibel genoeg om je lepel op een stuk hout met kromming af te kunnen tekenen. Op het sjabloon zijn hulplijnen gegraveerd om het aftekenen te vergemakkelijken. Om het sjabloon kan een blauwe beschermfolie zitten. Deze kun je er eenvoudig van aftrekken.

De sjablonen zijn gemaakt uit PETG, een recyclebare kunststof.

Extra informatie

Materiaal

Flexibel, transparant PETG

Dikte

1 mm

Andere suggesties…